Najpopularniejsze
Na Warsztacie
13132
Następne 
Pełny Ekran
Poprzednie 
Tytuł : Gdy strumyk płynie z wolna
Od autora :
...czyli niedzielne fantasmagorie z rana
Od autora :
...czyli niedzielne fantasmagorie z rana
Sfumato 🍀 / 2022.09.20 : 19.48
Mnie to wygląda na dużą niesubordynację "pustych krzeseł" i Naczelny został sam ... albo bunt korposzczurów ...
Alka / 2022.09.12 : 22.26
Bardzo mi się podoba, ponieważ obraz daje do myślenia :)
Pierwsza moja myśl to pustka, samotność...a potem zaczęłam analizować zdjęcie:)
Dlaczego gość siedzi przy stole w kapeluszu, albo się sporo spóźnił na spotkanie i na chwilę przysiadł, albo jest ostatni, naszykowany do opuszczenia pomieszczenia.
Perfekcja w każdym calu, znakomity kadr !
Bursztynek / 2022.09.12 : 22.17
Zatrzymałam się tu na dłużej ... dawno nie widziałam tak znakomitego obrazu i ta przemyślana kolorystyka, Marku tylko mogę pogratulować !
Dorota_Kula 📢 / 2022.09.12 : 18.29
Samotność prezesa? Nie wiem, być może o wysychający strumyk pieniędzy tutaj chodzi... Niezależnie od wszystkiego - świetna dramaturgia światłem pokazana.
fru-fru 🦋 / 2022.09.11 : 10.55
Nie mam pytań. Czuję obraz wszystkimi receptorami, w głowie sączy się mój własny strumyk. Jakie to dobre! :)
ElzbietaP / 2022.09.11 : 10.23
Były rozmowy czy dopiero będą? A może to wyraz głębokiej samotności i szukania towarzystwa? Ze spuszczoną głową i w kapeluszu człek szuka rozwiązania? Tyle pytań Marku, ale strumyka też nie widzę. Chyba, że światła, a to już znak, że jest jeszcze nadzieja.
Jak zawsze świetne.
Wichura 🐦 / 2022.09.11 : 10.16
Strumyk, za przeproszeniem, czego? Ludzi? Kawki? Światła? Pusto, a ślepia i tak ślizgając się po stole na prezesie kończą i coś mi się zdaje, że długo już nie porządzi:). Fantasmagorie niech trwają ...
